"Düşmanının içindeki dostu ara. Nefretten, küçümsemeden ve aşağılamadan kurtul. Acı çektiğin için öfkelenme; acı, seni yaratan şeydir. Bedenini bir an bile düşünmeden Erdem ile buluşmaya git. Çelişkilere ve karşıtlıklara gülümse.

Diğerlerine, tıpkı kendine olduğun gibi nazik ol. Ölüm seni çağırdığında, erken geldi diye alınma; her şeyin en doğru zamanda olduğu gerçeğinin farkında ol. Tek bir pişmanlık dahi duymadan yokluğa ulaş. İşte o zaman, bir sonraki yaşamında daha iyi bir insan olacaksın."

"Yaşama sanatını kitapları okuyarak öğrenemezsin. Yaşam kontrol edilemeyen bir akıştır: her emre direnir. Kitapları okuyarak gerçeğe ulaşamazsın.. Yazılmış her şey yapaydır - gerçek, sözcüklere boyun eğmez. Kitapları okuyarak mutlu ya da mutsuz olamazsın - yine de, tüm bunları anlamak için kitap okumalısın."

"Yendiğin kişiye elini uzat ve ona teşekkür et - onsuz hiçbir zaman 'galip' olamazdın. Başarının tadını, o seni zehirlemeden önce tükür. Her başarıdaki tuzaklardan alçakgönüllülükle kurtul..."


Miro Gavran
Clara

Yağmur herkese yağar
Güneş ısıtır herkesi
Mevsimler herkes içindir
Yalnız çığ altında kalan
Sele kapılan her zaman birkaç kişi
Herkes içindir aşk da ayrılık da
Yalnızca birkaç kişi ölür acıdan
Eskiden ölümle tartılırdı ayrılık
Kiminin hayatı yalnızca unutkanlıktan
Her şey, herkes için değildir oysa
Kimi hiçbirşey ögrenmez karanlıktan
Yalnızlığı kullanmayı bilmez kimi
Kimi ayrılamaz karanlıktan
Yağmur herkese yağar
Ama çok az insan tutar yağmurun ellerini
Onca şarkı,onca film,onca roman
Ama sevmeye yetmez herkesin kalbi
Çığ altında kalan sele kapılan
Aşktan ve acıdan ölen
Birkaç kişi dünyayı başka bir yer yapmaya yeter
Aslında onların hikayesidir anlatılan
Diğerleri dinler, seyreder, geçer gider
Geçer gider herkes
Hikayelerdir geriye kalan...!Murathan Mungan

KOLPA_SON NEFESİM

https://www.facebook.com/media/set/?set=a.150205558383774.35109.133932793344384#!/pages/Benim-Duvar%C4%B1m/148328931886285?sk=wall

Sana affedilemeyecek kadar büyük hata yapan birine , akıl sınırlarının bittiği yerden başlayacak ceza vermek istiyorsan ; bütün samimiyetinle affet. Hissedilen her şeyi arşivleyen kader , kendisiyle en iyi biçimde ilgilenecektir..!Şemsi Tebriz

Sevildiğini hisseden yada sevilebilme umudunu henüz yitirmemiş insan,sağlam bir kişiliği,güçlü bir duruşu varsa hele,yaşamına asla son vermez,veremez.
Dünyayla arasındaki maddesel ve ruhsal tüm bağları kopmuş fanilerin (er ya da dişi farketmez)kişisel tercihidir intihar.
Seçilmiş bir ölüm şeklidir.Engellenmesi güç,hatta olanaksızdır.Kol...ay değildir cana kıymak.O can,kendi canınsa eğer,daha çok çatallaşır işler.Enine boyuna ölçer tartarsın içinde bulunduğun şartları.Ortasında debelendiğin kısırdöngünün geçit verebilecek zayıf halkasını kollarsın.
Kararlısındır belki,zerrece yalpalamadan becerir,bitiriverirsin işini.Acımasız bir can alıcı gibi.Belki de vazgeçmeye dünden razısındır.Hayatta kalmanı sağlayacak,koparıp attığın yada birilerinin lime lime ettiği dirim kırıntılarını toplayıp bütünlemeyi denersin umarsızca.
Keşke çıkar bir yol olsabilse.Ya da kararından caydıracak birileri...
Hastadır ruhun,benliğinse ağır yaralı.Sağlıklı düşünemezsin o anda.Sarp kayalıklarla çevrili dar bir geçitte kısılıp kalmış bedenin her kıpırdanışında,katran karası taşların soğuk,keskin yüzlerine değip örselenmişçesine acıdan acıya savrulup durursun.
İki kapıdan hangisine uzanacağını bilemezsin.Buhranlı,hezeyanlı,dizginlemesi güç bir kriz sürecidir yaşadığın.
Bir atlatabilsen.Yepyeni umutlarla eskisinden de sıkı tutunabilirsin yaşama.Denizin, maviliğini yitirdiği ölüm kokan derinliklerine bile isteye dalmış,vurgun yemiş,ama mucizevi bir kurtuluş yada kurtarılışla sağ salim yüzeye çıkmayı başarabilmiş,rekor denemesi yapan dalgıçlar gibi.''Nerde kalmıştık'' diyebilirsin.Yeter ki, geriye dönüp baktığında,sana yaşama bağlayacak incecik bir pamuk ipliği kalmış olsun...Canan Tan

Anlam dediğimiz şey, kayıplarımızla tanım kazanıyor ve adlandırılabiliyordu. Belki de bu yüzden kaybetmeyenler ya da kaybettiğini bilmeyenler, öğrenilmesi gerekenleri bir türlü öğrenemiyorlardı hayattan..!Murathan Mungan